השורש ד־ג־שׁ הוא שורש מגזרת השלמים.
ניתוח דקדוקי לשורש |
משמעות עיקרית | חיזוק, ביחוד של הגייה. |
גזרה | |
הופיע לראשונה בלשון | לשון חז"ל |
ד־ג־שׁ |
עבר |
הווה/בינוני |
עתיד |
ציווי |
שם הפועל |
קַל |
-אַיִן- |
-אַיִן- |
-אַיִן- |
-אַיִן- |
-אַיִן- |
נִפְעַל |
נִדְגַּשׁ |
נִדְגָּשׁ |
יִדָּגֵשׁ |
הִדָּגֵשׁ |
לְהִדָּגֵשׁ |
הִפְעִיל |
הִדְגִּישׁ |
מַדְגִּישׁ |
יַדְגִּישׁ |
הַדְגֵּשׁ |
לְהַדְגִּישׁ |
הֻפְעַל |
הֻדְגַּשׁ |
מֻדְגָּשׁ |
יֻדְגַּשׁ |
-אין- |
-אין- |
פִּעֵל |
דִּגֵּשׁ |
מְדַגֵּשׁ |
יְדַגֵּשׁ |
דַּגֵּשׁ |
לְדַגֵּשׁ |
פֻּעַל |
-אַיִן- |
-אַיִן- |
-אַיִן- |
-אין- |
-אין- |
הִתְפַּעֵל |
-אַיִן- |
-אַיִן- |
-אַיִן- |
-אַיִן- |
-אַיִן- |